Een overheid is volgens mij bedoeld om te faciliteren, te stimuleren en te reguleren. Mensen zélf vormen de maatschappij, we wonen en leven samen in dit land. We vormen met elkaar ‘de samenleving’. Daarbij hoort dat we met elkaar verantwoordelijk zijn, naar elkaar omkijken, voor een inkomen zorgen en dat dat we zelf initiatieven kunnen en mogen nemen die bijdragen aan het algemeen nut. 

portretfoto van P Doornenbal

De samenleving is: jij, ik, de buurman, de kerk en de vereniging, vrienden, familie, collega’s, en meer. En daar waar de mensen een duwtje nodig hebben of juist moeten worden afgeremd, daar moet de overheid haar rol pakken. Die overheid anticipeert op maatschappelijke vraagstukken en ontwikkelingen en wordt bestuurd door mensen die daarvoor gekozen zijn en waarvoor we elke vier jaar opnieuw kunnen kiezen. Zo hebben we dat ooit afgesproken en dat kan heel prima werken. Het voorkomt dat samenleving en overheid te ver uiteenlopen. In een kleine gemeente als de onze werkt dit systeem heel behoorlijk. (vind ik….)

Dit systeem werkt ook in de BV Nederland zo. Maar er lijkt iets ernstig mis te gaan.
Ingewikkelde onderwerpen worden in ‘soundbites’ verwoord door politici. Een soundbite is een markant citaat, een nieuwswaardige melding die uit niet meer dan een of twee zinnen bestaat, ‘lekker bekt’ en gemakkelijk blijft hangen bij de kiezer.
In de media zien we weinig achtergrond informatie over grote en ingewikkelde vraagstukken want dat kost zoveel tijd. En voor het behoud van kijkcijfers worden ingewikkelde dingen versimpeld en worden vooral de tegenstellingen benadrukt. 

Nuance ontbreekt. Datzelfde geldt voor de aandacht voor (de wil om te komen tot) mogelijke oplossingen. Resultaat: de discussie verhardt. En daar dragen we met ons allen aan bij als we zo doorgaan. Het is hoog tijd voor de redelijkheid en de nuance! Levert minder kijkers en lezers op maar draagt wel bij aan een mooier en rustiger land en biedt mensen perspectief, rust en ruimte. 
Bovendien kan (opr)echte aandacht voor de zorgen van mensen (of het nu is om de zorgen voor hun toekomst of zorgen over natuur en klimaat) eraan bijdragen dat gesprekken op gang komen. Zonder vooringenomenheid. Zonder eisen vooraf. Met oog voor elkaar. Met oog voor de toekomst. Met verstand, redelijkheid en rechtvaardigheid.

Burgemeester Petra Doornenbal